ΜπΑμπης ΜπΙζας: Η ζωΗ του…World Party
http://pinakio.blogspot.gr/2018/04/world-party.html
Ο πιο πολυταξιδεμένος άνθρωπος του κόσμου είναι Έλληνας -Έχει επισκεφθεί όλες τις χώρες του κόσμου και κατέχει το ρεκόρ Γκίνες
Πως ξεκίνησε, ποιες είναι οι πιο δυνατές εικόνες του και τι λέει για την Ελλάδα
Η ζωή είναι ένα ταξίδι που ο καθένας μας το κάνει με τους δικούς του όρους.
Ο Μπάμπης Μπίζας είναι ο άνθρωπος που έχει ταξιδέψει σε όλες τις χώρες του κόσμου! Έχει κατακτήσει το ρεκόρ Γκίνες, αλλά όπως λέει στο Πινάκιο δεν ήταν αυτή η επιδίωξη του…αλλά του άρεσε να αλλάζει συνεχώς παραστάσεις, να ανταλλάσσει ιδέες να μαγεύεται από νέους Πολιτισμούς.
Αυτά που διηγείται είναι συγκλονιστικά…Είναι ο μόνος άνθρωπος που έχει βρεθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης!
Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο
Μιλάει για τα κριτήρια επιλογής των προορισμών του, για τις χώρες που τον έχουν σαγηνέψει, για τις προσωπικότητες που γνώρισε, για τις περιπέτειες του κατά μεσοίς της θάλασσας, για το πώς έζησε σε εμπόλεμες ζώνες αλλά και για τις πιο γευστικές γεύσεις του κόσμου!
Στέλνει τα δικά του μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση και αναδεικνύει τις μεγάλες πληγές του πλανήτη, ενώ τονίζει πως η Ελλάδα έχει μια μοναδικότητα που δεν την έχει συναντήσει πουθενά στην γη!
Πως ξεκίνησε το όλο εγχείρημα με τα ταξίδια; Εγώ προσωπικά όταν έμαθα πως είστε ο άνθρωπος που έχει περπατήσει σε όλες τις χώρες του κόσμου, μου ήρθε στο νου εικόνα από καρτούν που γυρίζουν την υδρόγειο και κάπως έτσι διαλέγουν τον επόμενο προορισμό τους… Πως το κάνετε εσείς;
«Τα πράγματα είναι πιο απλά . Πρώτα πρέπει να θέλεις πολύ να ταξιδέψεις και μετά να προσπαθείς συνεχώς να το πετύχεις αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία προς αυτή την κατεύθυνση.
Σαν φοιτητής είχα ταξιδέψει αρκετά με το σακίδιο στην πλάτη στην Ανατολική και τη Δυτική Ευρώπη και στην Ασία φτάνοντας οδικώς μέχρι την Ινδία το Μπαγκλαντές και την Κεϋλάνη. Από κει μπάρκαρα σαν μούτσος σε ελληνικό πλοίο και βρέθηκα στη Μοζαμβίκη , τη Νότιο Αφρική και την Αμερική. Ένα ταξίδι που αρχικά σκόπευα να διαρκέσει 15 μέρες -όσο οι διακοπές του Πάσχα- και τελικά κράτησε σε 5 1/2 μήνες!
Γύρισα γεμάτος εμπειρίες και αυτοπεποίθηση ότι τελικά όλα μπορούν να γίνουν.
Ναι. Θα μπορούσα να επισκεφθώ όλες τις χώρες του κόσμου.
Όταν τελείωσα και το στρατό προσέγγισα τα ταξιδιωτικά γραφεία της Αθήνας και κατέληξα αρχηγός εκδρομών στο MANOS TRAVEL. Τα πήγαινα καλά σαν αρχηγός και έμεινα 20 χρόνια στην εταιρεία. Στο διάστημα αυτό οργάνωσα ταξίδια για τα ελληνικά γκρουπ σε μέρη που ακόμα και σήμερα είναι «απαγορευμένα» στους μεγάλους Διοργανωτές Ταξιδιών ( Tour Operators) του εξωτερικού .
Νιγηρία, Γουινέα Μπισάου , Τσαντ και τα ανάλογα. Οι Έλληνες ταξιδιώτες ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στα νέα ταξίδια που είχα την ευτυχία να τα συνοδεύω ο ίδιος.
Έτσι μέχρι το 2002 είχα επισκεφθεί μέσα από την διοργάνωση αυτών των ταξιδιών σχεδόν όλες τις χώρες εκτός από τις τελευταίες 14 . Οι 13 ήταν στην Αφρική σε εμπόλεμες ζώνες . Με τρία ταξίδια κατάφερα να επισκεφθώ όλες τις Αφρικανικές χώρες και το Φεβρουάριο του 2004 πάτησα πόδι στο Ανατολικό Τιμόρ . Την νεότερη τότε χώρα στον κόσμο που μόλις είχε αποσχιστεί από την Ινδονησία.
Αυτό αποδείχτηκε ήταν μια νέα αρχή παρά ένα τέλος όπως θα φανταζόταν κανείς.
Τι κάνει κάποιος που έχει σαν τρόπο ζωής το να ταξιδεύει όταν πια έχει επισκεφθεί όλες τις χώρες του πλανήτη; Δεν σκόπευα να γράψω τα απομνημονεύματα μου.
Κατάλαβα ότι αυτά που ΔΕΝ είχα δει και ΔΕΝ είχα επισκεφθεί ήταν περισσότερα απ όσα είχα πετύχει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τώρα θα άρχιζα να ταξιδεύω πραγματικά. Η γη δεν απαρτίζονταν μόνο από τις 193 χώρες του ΟΗΕ. Υπήρχαν βουνά, ποτάμια και λίμνες , νησιά και λαοί χαμένοι στον Ειρηνικό. Φυλές της Αφρικής και τις Αρκτικής, τα φιόρδ και οι Παγετώνες της Χιλής. Οι πάγοι της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας, τα εθνικά πάρκα της Σιβηρίας . Ο Βόρειος και ο Νότιος Πόλος . Ένας ατελείωτος κόσμος που δεν μετριέται με χώρες»
Ποιες είναι οι προσωπικότητες που συναντηθήκατε και σας έχουν στιγματίσει;
«Δεν συνάντησα προσωπικότητες που να άφησαν κάποιο στίγμα σε μένα . Απλά είδα και χαιρέτησα από κοντά κάποιους ηγέτες ή πρώην αρχηγούς κρατών από καθαρή συγκυρία . Το Δαλάι Λάμα στο Ζανσκάρ της Ινδίας , τον πρόεδρο Χαταμί του Ιράν, τον Βασιλιά Χουαν Κάρλος και τη Βασίλισσα Σοφία στη Νικαράγουα και τον πρωθυπουργό των νησιών Κουκ στον Ειρηνικό».
Ποιο είναι το πιο extreme ταξίδι που έχετε κάνει και γιατί;
«Το ταξίδι με μικρό ιστιοφόρο στο νησί Μαριόν της Ανταρκτικής, 2500 χιλιόμετρα Νότια του Καιηπ-τάουν . Χρειαστήκαμε 209 ώρες να φτάσουμε ταξιδεύοντας με δεξιά κλίση 35 μοιρών λόγω πλάγιων ανέμων. Πέφταμε από την κουκέτα. Αναγκάστηκα να κοιμηθώ στο πάτωμα. Τρώγαμε ελάχιστα, το ψυγείο χάλασε , τα κρέατα άρχισαν να μυρίζουν. Συνήλθαμε τις 4 μέρες που μείναμε στην νοτιοαφρικανική βάση του νησιού αλλά μας περίμεναν άλλες 190 ώρες τις επιστροφής. Αυτή τη φορά με …αριστερή κλίση 30 μοιρών! Οι άνεμοι μας έβγαλαν βορειότερα,- στο Πόρτ Ελιζαμπεθ, όπου μόλις πρόλαβα την πτήση για το Γιοχάνεσμπουργκ και την ανταπόκριση για Μεξικό. Έπρεπε να συναντήσω την αποστολή του Πανεπιστημίου Ντειβις για το νησί Κλίπερτον του Ειρηνικού για να μαρκάρουμε τους καρχαρίες με μικροτσιπ».
Ποιες είναι οι χώρες που ταιριάζουν πιο πολύ στην ελληνική κουλτούρα και τον δικό μας τρόπο ζωής;
«Μονολεκτικά θα έλεγα οι Μεσογειακές. Μετά οι Καυκασιανές (Γεωργία και Αρμενία) και τέλος οι Λατινοαμερικάνικες. Πιο απόμακρες από το δικό μας τρόπο ζωής είναι οι Ασιατικές χώρες της Άπω Ανατολής. Κίνα , Ιαπωνία , Κορέα και οι χώρες του Ειρηνικού Ωκεανού».
Υπάρχουν μέρη στην Ελλάδα που να μοιάζουν με κάποια που έχετε δει στο εξωτερικό; Και αν ναι, ποια είναι αυτά;
«Όχι! Η Ελλάδα έχει ένα πολύ ιδιαίτερο περιβάλλον που δεν μοιάζει με κανένα άλλο.
Η μόνη συγγενής περιοχή είναι τα παράλια της Μικράς Ασίας. Ούτε η Ισπανία, ούτε η Νότια Ιταλία έχει κάτι που να μοιάζει με την Ελλάδα . Το μόνο κοινό χαρακτηριστικό είναι οι ελαιώνες όταν και όπου υπάρχουν».
Οι πιο συγκλονιστικές χώρες ποιες είναι;
«Από πλευράς καθηλωτικού τοπίου πρώτη και χωρίς συναγωνισμό η Ανταρκτική. Μετά η Βενεζουέλα και τρίτη Οι Ηνωμένες Πολιτείες .
Από πλευράς αρχέγονου πολιτισμού και παραδόσεων (και ελάχιστα διαβρωμένου από τα δυτικά πρότυπα) η Νότια Αιθιοπία , Η Ναμίμπια , και η Ανατολική Ινδία».
Υπήρξαν χώρες που σας φάνηκαν «αδιάφορες» και μετανιώσατε που πήγατε; Ποιες είναι αυτές;
«Δεν μετανιώνω για κανένα ταξίδι που έχω κάνει .Όλες οι χώρες έχουν να προσφέρουν κάτι. Άλλες πολλά και άλλες λιγότερα. Η Ζαμπια μου φάνηκε πιο αδιάφορη σε σχέση με τις γειτονικές που διερωτώμαι μήπως κάπου έχω κάνει λάθος. Σκέπτομαι σοβαρά να ξαναπάω και να την επισκεφθώ πιο διεξοδικά».
Υπάρχει χώρα ή χώρες που έχετε επισκεφτεί παραπάνω από 1 φορά; Αν ναι, ποιες και γιατί πήγατε ξανά σε αυτές; Τι σας τράβηξε;
«Με ελάχιστες εξαιρέσεις ΟΛΕΣ τις χώρες τις έχω επισκεφθεί πάνω από μια φορά.
Σ’ αυτό συνέβαλε το γεγονός ότι σαν διοργανωτής ταξιδιών σε ταξιδιωτικό γραφείο τα ταξίδια που σχεδίαζα μετά από ένα-δύο χρόνια επαναλαμβάνονταν και τα συνόδευα ξανά. Έμειναν απέξω από την δεύτερη επίσκεψη χώρες που ποτέ δεν περιελήφθησαν στα προγράμματα του γραφείου ή χώρες που ανέστειλαν τη βίζα για τουρισμό (πχ Σαουδική Αραβία)».
Που έχετε γευτεί τα πιο όμορφα φαγητά και ποια ήταν αυτά;
«Τη γευστικότερη κουζίνα την έχει το Αζερμπαϊτζάν. Πλημμυρισμένη στα αρωματικά χόρτα και γευστικά ορεκτικά . Δεν θυμάμαι τα ονόματα αλλά ξέρω πως κάθε μπουκιά είναι μια απόλαυση. Είναι παράδοξο πως δεν κατέκτησε την διεθνή σκηνή και υπάρχουν μετριότητες -όπως η Ιταλική κουζίνα – που έχουν πείσει όλον τον κόσμο ότι είναι κάτι σπέσιαλ. Μετά έρχεται η Μεξικάνική με πλούσιες νοστιμιές και η Αιθιοπική με πολύ ιδιαίτερη προσωπικότητα που δεν είναι όμως για όλα τα γούστα».
Υπήρξε κάτι που σας θύμωσε και αν ναι, που;
«Η απόπειρα κάποιων αξιωματούχων σε διάφορες χώρες (που δεν είναι πάντα οι ίδιες) να επωφεληθούν από την εξουσία τους και να προσπαθούν να αποσπάσουν χρήματα από τους ξένους ταξιδιώτες. Μου συνέβη σε χώρες “υπεράνω υποψίας” όπως η Κοστα Ρικα αλλά και σε αρκετές Αφρικανικές σε περιόδους οικονομικής και πολιτικής κρίσης».
Έχετε βρεθεί σε εμπόλεμη ζώνη και πως έχετε αντιδράσει;
«Βρέθηκα σε χώρες σε περιόδους σε εμφύλιου πόλεμου όπως Σομαλία , Λιβερία Μπουρούντι , Σαλβαδόρ και Αφγανιστάν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι σφαίρες σφύριζαν πάνω από το κεφάλι μου. Δεν βρέθηκα σε διασταυρούμενα πυρά».
Σε παλαιότερη συνέντευξη σας είχατε πει πως το πρώτο σας ταξίδι έγινε στην Βουλγαρία. Αν σας έλεγε κάποιος τότε (το 80) ότι θα επισκεπτόσασταν όλες τις χώρες του κόσμου δεν θα τον πιστεύατε…
«Δεν θα το απέκλεια. Ήταν πολύ νωρίς ακόμα για να το πάρω τοις μετρητοίς αλλά δεν είχα κάποιο φραγμό -άλλο από τον οικονομικό φυσικά- για να το αποκλείσω».
Το ρεκόρ Γκίνες το επιδιώξατε ή προέκυψε και πως;
«Μπα, ούτε επεδίωξα ούτε μα απασχόλησε προσωπικά . Ήταν ένας Έλληνας δημοσιογράφος που το ξεκίνησε μετά από μια συνέντευξη μου, όταν επισκέφθηκα και την τελευταία χώρα (το Ανατολικό Τιμόρ)».
Αν κάποιος δεν έχει βγει ποτέ από τα σύνορα της Ελλάδας και επιθυμεί να ταξιδέψει στο εξωτερικό ποια χώρα θα του προτείνατε;
«Πρώτη και καλύτερη την Τουρκία. Μόνο να περπατήσεις κατά μήκος της γέφυρας του Γαλατά στον Κεράτιο Κόλπο της Κωνσταντινούπολης είναι ένα υπερθέαμα. Φτηνά, κοντά και γρήγορα».
Εσείς που έχετε γυρίσει τον πλανήτη αν σας καλούσαν στον ΟΗΕ ή στον οποιοδήποτε Παγκόσμιο Ανθρωπιστικό Οργανισμό και σας έλεγαν αναδείξτε μου τα 3 μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, ποια θα ήταν αυτά;
«Πολλές χώρες της Σαχαριανής Αφρικής και των οροπεδίων της Νότιας Αμερικής υποφέρουν από λειψυδρία και καθαρό ασφαλές πόσιμο νερό. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να λυθεί.
Το δεύτερο είναι η πλημμυρίδα των πλαστικών στις θάλασσες και τις ακτές. Πρέπει να σταματήσει …χτες. Ακόμη και σε δυσπρόσιτα μέρη του Ειρηνικού που δεν τα βρίσκεις ούτε στο χάρτη καταφτάνουν πλαστικά από την Ασία και την Αμερική.
Το τρίτο είναι η μείωση της άγριας ζωής .Πουλιά και ζώα -στεριανά και θαλασσινά- μειώνονται συνεχώς και εξαφανίζονται. Φτωχαίνουμε σαν πλανήτης».
Ο πλανήτης είναι γεμάτος ανισότητες;
«Η ανισότητα φαίνεται είναι μέρος της φύσης από καταβολής κόσμου . Δεν βρίσκω ότι είναι μια απρόσμενη κατάσταση.
Και δεν εννοώ πλούσιος ή φτωχός άσπρος ή μαύρος και τα σχετικά. Εννοώ την αρχέγονη φύση, τα όντα που ζουν και κινούνται στην επιφάνεια του ή στις θάλασσες του».
Η ζωή τελικά είναι ένα ταξίδι;
«Από μόνη της όχι. Πρέπει να την εξερευνήσεις να την ανακαλύψεις. Είναι σαν να έχεις ένα ωραίο δερματόδετο βιβλίο και να μην το ανοίγεις να διαβάσεις το περιεχόμενο του».